Jedni nie wyobrażają sobie ślubu bez Boga w kościele. Dla innych związek małżeński to formalna ceremonia prowadzona przez urzędnika Urzędu Stanu Cywilnego.

Istnieje jeszcze jedna grupa ludzi, która nie odnajdując się ani w kościele, ani w urzędzie, szuka czegoś więcej i znajduje to w ślubie humanistycznym. Idea zaślubin humanistycznych zakłada, że to człowiek i jego wartości są kluczowe.

Co to takiego, ten tajemniczy, aczkolwiek coraz bardziej popularny ślub humanistyczny?

Czy jest prawnie unormowany?

Jak wygląda taka ceremonia?

Kto powinien pomyśleć o ślubie humanistycznym?

Jeśli zadajecie sobie te pytania – to tekst dla Was!

Ślub humanistyczny

Wizja humanistycznego ślubu skradła moje serce na długo przed tym, kiedy zaczęłam zajmować branżą weselną.

Wtedy nie wiedziałam, czy jest to opcja popularna, przez kogo wybierana i kiedy najlepiej wybrać właśnie ją. Dziś wiem, że większość par młodych wybiera ślub kościelny, a ślub humanistyczny najczęściej biorą Pary Młode mieszane, mające już jedne zaślubiny za sobą.

Myślę też, że nieprzypadkowo pracuje w branży ślubów w plenerze, ponieważ te dwie wersje pasują do siebie doskonale.

Dziś osób, oferujących profesjonalne przygotowywanie i przeprowadzanie ślubów w duchu humanizmu przybywa – obserwuje także coraz większe zainteresowanie ślubami tego rodzaju wśród młodych par.

Dlaczego?

O tym za chwilę!

Czym są śluby humanistyczne?

Najłatwiej powiedzieć: „to jedna z  form zawarcia związku małżeńskiego” – zaraz po ślubie cywilnym, kościelnym lub konkordatowym.

Już sama nazwa wskazuje, iż cały nacisk dotyczy wartości humanistycznych, czyli wartości człowieka.  Zdaniem humanistów każda jednostka to twór niepowtarzalny i wyjątkowy, dlatego charakter ceremonii zostaje bardzo spersonalizowany i dostosowany do Państwa Młodych. To doskonała alternatywa dla wszystkich Par, które chcą złożyć sobie przysięgę w osobisty i emocjonalny,  a także nieszablonowy sposób.

Ślub humanistyczny scharakteryzować można tym, iż może go wziąć właściwie każdy, brak zakazów i ograniczeń co do orientacji seksualnej, płci bądź wyznania.

Tę ceremonię często wybierają narzeczeni różnych narodowości, dla których ślub cywilny, bądź kościelny to proces trudny bądź niemożliwy do zrealizowania.

Śluby humanistyczne praktykowane są w wielu krajach zachodnich, głównie w USA, Szwecji, Norwegii. W Polsce pierwszy taki ślub odnotowano prawie 12 lat temu i został zorganizowany przy udziale przedstawicielki Szkockiego Towarzystwa Humanistycznego.

Ceremonia

Prowadzi ją mistrz ceremonii nazywany również celebransem. Jeśli chcemy, aby ceremonię poprowadził ktoś bardzo bliski to również mamy taką możliwość. W tym przypadku należy tylko zarejestrować się w Towarzystwie Humanistycznym w roli celebranta.

Samego przebiegu ceremonii właściwie nie można określić, gdyż śluby te nastawione są na indywidualizm i to Para Młoda decyduje, o wyglądzie i przebiegu ich uroczystości. Ślub humanistyczny to forma mogąca podlegać największej personalizacji ze wszystkich możliwości zawarcia związku małżeńskiego.

Również w tym przypadku nie ma żadnym norm, które by cokolwiek nakazywały. Charakter uroczystości, miejsce, forma – to wszystko zależy od pomysły i upodobań Pary Młodej. Niemniej jednak scenariusz ceremonii zazwyczaj zawiera wszystkie tradycyjne elementy; przysięga małżeńska, wymiana obrączek i końcowy pocałunek. Jedyny stały element to mistrz ceremonii – udziela ślubu ale także może przyjść z pomocą Parze Młodej i wspólnie stworzyć scenariusz, wyjątkowego dnia.

W planie ceremonii wśród elementów, niespotykanych na standardowych ślubach są między innymi przemowy bliskich osób, często nawiązujące do historii miłości Pary Młodej, czytanie ulubionych tekstów, lub wykonanie piosenek, które są im bliskie. Przede wszystkim jednak to przysięga, którą Para Młoda układa samodzielnie przekazując sobie wzajemnie to, co ma dla nich największe znaczenie w miłości i wspólnej relacji.

Przykładowy film:

Wiele Par ceni sobie ślub humanistyczny właśnie ze względu na brak ograniczeń i możliwość stworzenia czegoś bardzo osobistego.

Są również młodzi, którzy podejmują decyzję o ślubie humanistycznym ponieważ marzą o ceremonii w plenerze. Co prawda zgodnie z ustawą narzeczeni mogą zawrzeć ślub cywilny poza budynkiem USC, natomiast bywa, że różnego rodzaju trudności –  związane z samym urzędnikiem, godzinami pracy, lub chociażby utrudnienia finansowe.

Zawarcie związku małżeńskiego za pośrednictwem ślubu humanistycznego ma charakter symboliczny. Pary, które chcą aby ich związek nabrał mocy prawnej muszą i tak podpisać akt małżeństwa w USC przed lub po uroczystości.

Wspomniałam na początku – ślub humanistyczny to wciąż wybór niewielkiej ilości Młodych Par, ponieważ to ceremonia, moim zdaniem, dla wybranych.

Taki klimat albo czujecie absolutnie – tylko tego chcecie, albo nie. I wtedy wybór pada na nieco bardziej tradycyjne formy zawarcia związku małżeńskiego